วันอาทิตย์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

วิธีการเลือกซื้อกีต้า

ยี่ห้อและประเภทของกีตาร์ที่แนะนำคร่าวๆ

ประเภทโฟล์ค
YAMAHA คุณภาพปานกลางถึงสูง ซื้อง่าย ขายคล่อง
TAKAMINE เป็นกีตาร์โฟล์คจัมโบ้ ที่ราคาไม่สูงมากนัก แต่คุณภาพไร้ที่ติ
WASHBURN คุณภาพปานกลางค่อนข้างสูง
OVATION อันนี้เป็นกีตาร์ตระกูลหลังเต่าครับ แนะนำว่าถ้าบ้านไม่รวยจริงไม่ควรซื้อมาใช้ เพราะอย่างถูกๆ ก็เหยียบครึ่งแสนเข้าไปแล้ว คุณภาพเสียงไม่ต้องพูดถึง ศิลปินล้านนาผู้ล่วงลับ จรัญ มโนเพ็ชร ใช้กีตาร์ยี่ห้อนี้ ได้คุ้มมาก

ประเภทไฟฟ้า
YAMAHA ยอดนิยมในทางโฟล์ค แต่ทางไฟฟ้าไม่นิยมเท่าไร แต่ราคาก็ไม่สูงนัก แนะนำราคาตั้งแต่หนึ่งหมื่นบาทขี้นไป
GIBSON กีตาร์ฮีโร นักกีตาร์ชื่อดังใช้ยี่ห้อนี้เยอะครับ ไม่ว่าจะเป็น BB KING ซึ่งตอนนี้กีตาร์รุ่นบีบีคิงของปู่ ราคานั้นหาค่าไม่ได้เเล้ว ส่วนเคิล เชงเกอร์ มือกีตาร์แห่งวงแมงป่องผยองเดชหรือสกอเปียนก็เป็นคนเดียวที่ผมคิดว่า แม่งใช้ Gibson Flying V ได้เท่ที่สุด หรือจะเป็นของไทยเรา พี่ป้อม อัสนี โชติกุล ก็ใช้ GIBSON LES PUAL STANDARD ยี่ห้อนี้ราคาตั้งแต่ สองหมื่นบาทขึ้นไป
FENDER หนึ่งในกีตาร์ฮีโร ยี่ห้อนี้หลายรุ่นหลายทรงมาก รุ่นคลาสสิคสุดก็จะเป็น รุ่น STRATOCASTER เฮียเคิร์ท โคเบนแห่งเนอร์วาน่า ก็ใช้ FENDER JAGUAR ครับ ราคาแม่งพอๆ กับกิ๊บสันแแหล่ะ
IBANEZ กีตาร์สำหรับคนที่ชอบโซโล สปีดนิ้วเร็วๆ อย่างสตีฟ วาย เฮียแก เทพจัด หกสายไม่พอ แกเล่นเจ็ดสายแล้วครับ ราคาหมื่นกว่าบาทขึ้นไป
WASHBURN นูโนแห่งเอ็กซ์ทรีมใช้กีตาร์ยี่ห้อนี้ได้เด็ดดวงมาก ราคาตั้งแต่ห้าพันขึ้นไป
เมื่อคุณภาพต่ำ ทำให้เป็นอุปสรรคในการหัดเล่น กีตาร์คุณภาพต่ำไม่ได้หมายความว่าจะซื้อมาใช้แค่สองสามเดือนแล้วมันจะพังนะครับ คุณภาพต่ำในที่นี้หมายถึงคุณภาพเสียง และอุปกรณ์ที่ใช้ในการผลิตกีตาร์ เช่น กีตาร์ยี่ห้อโจโจ้ กีตาร์ยี่ห้อนี้คอใหญ่มาก ไม่รู้ว่าไอ้คนผลิตมันเป็นนักกล้ามรึไง ถึงได้ทำคอกีตาร์ออกมาใหญ่โตปานนี้ เมื่อคอกีตาร์ใหญ่ การวางนิ้วก็จะลำบากครับ ทำให้ไม่สามารถจับคอร์ดยากๆ ได้

กีตาร์ที่คุณภาพสูง หรือปานกลาง จะมีระดับทัชชิ่ง (ความสูงระหว่างสายกีตาร์กับฟิงเกอร์บอร์ด) ที่พอเหมาะมาให้อยู่แล้ว จึงทำให้ผู้หัดเล่นไม่จำเป็นต้องปรับทัชชิ่งเองโดยที่ไม่มีความรู้ (เสี่ยงต่อกกีตาร์มาก เดี๋ยวจะพังเอาซะ) และยังไม่ต้องทนเจ็บนี้วอีกด้วย เคยเห็นกีตาร์เก่าๆบางตัวไหมครับ ที่มันจะมีกระดาษรองตามนัท (นัทคือสะพานรองสายอยู่ตรงบอดี้หนึ่งอัน และปลายฟิงเกอร์บอร์ดหนึ่งอัน) กระดาษนั่นเกิดมาจาก หนึ่งการที่เจ้าของกีตาร์โดนสตีฟ วาย ไม่ก็จิมมี เฮนดริก เข้าสิง เล่นโซโลเป็นไฟ จนทำให้นัทสึกจึงต้องเอากระดาษมารอง สองการที่เจ้าของกีตาร์ทดลองปรับทัชชิ่งโดยไม่มีความรู้และความชำนาญ โดยการถอดนัท มาฝนกับกระดาษทราย เพื่อให้ระดับความสูงของทัชชิ่งลดลง แต่บังเอิญฝนมากไปหน่อยเสือกต่ำเกินไป เลยต้องหากระดาษมารอง จะซื้อใหม่ก็ไม่มีตังค์ ลำพังกีตาร์ตัวนี้ยังกระอักเลือด


กีตาร์คุณภาพสูงหรือปานกลาง จะมีคุณภาพเสียงที่ดีกว่า แม้ว่าจะใช้สายคุณภาพต่ำ ระดับคุณภาพของเสียงก็จะเปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย สายกีตาร์ยอดนิยมของร็อคแอนด์โรลคือ GIBSON เพราะคุณภาพดี ราคาไม่สูงจนเกินไป แถมยังแบ่งขายอีกต่างห่าก (ยังกะบุหรี่) สายกีตาร์ยี่ห้อนี้ส่วนมากผู้ที่ซื้อใช้มักจะเป็นผู้ที่เล่นกีตาร์เป็นแล้ว ดังนั้นผมจะไม่พูดถึง ผมจะพูดถึงเรื่องของสายกีตาร์เหี้ยๆ แทน หนึ่งในสายกีตาร์เหี้ยๆ คือ SUZUKI สายกีตาร์ยี่ห้อนี้ราคาถูกมาก ถูกเป็นขี้เลยก็ว่าได้ นอกจากจะถูกแล้ว ยังแข็งชิบหายอีกต่างหาก แข็งอย่างเดียวไม่พอ กระด้างด้วย ผมเคยลองเอาลวดเบอร์ศูนย์ มาใช้แทนสายสามของยี่ห้อนี้ เสียงไม่ต่างกันเท่าไร แต่เมื่อเราใช้กีตาร์คุณภาพสูง เสียงที่ได้จะเปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย

กีตาร์คุณภาพสูง หรือปานกลาง มีอายุการใช้งานที่ยาวนาน สามารถเก็บไว้เป็นมรดกถึงลูกหลานได้ เพราะอุปกรณ์เครื่องดนตรี ไม่เหมือนรถยนต์ หากไม่เข้าโรงจำนำแล้ว หรือไปอยู่ในมือของผู้ที่ไม่เห็นคุณค่า ราคามีแต่จะเพิ่มขึ้นตามกาลเวลา และยี่ห้อ ทั้งนี้เพราะเนื้อไม้ที่ใช้ทำกีตาร์จะแห้งลงทุกวัน และจะทำให้คุณภาพเสียงดีขี้นนั่นเอง


ที่มาhttp://khunkrabi.exteen.com/20090601/entry-1

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น